Do we still see what we once saw? Are we missing out on life by trying so hard to be involved in it? We live in a society where everything is moving at such a fast pace that it is almost impossible to keep up, it’s a world where standing still has become the same as going backwards. I took a step back from the high-speed pace of life by taking my time and surrendered to the act of waiting. I dove into the medium of analogue photography, by consciously focusing on the negative or empty spaces of our day. These moments offer us the opportunity to reflect, organise our thoughts, and recharge for everything that is to come.

Afgelopen schooljaar heb ik me afgezet tegen de ratrace van het leven waarin iedereen zich nu bevindt. Alles gaat zo snel en mensen lijken nergens meer tijd voor te hebben. Niets kan snel genoeg gaan in een tijd waarin stilstaan als achteruitgaan wordt beschouwd. Ieder moment vullen we op met iets, zeker in dit technologische tijdperk. We koppelen ons los van plaats en ruimte, alsof we even in een andere dimensie zijn. De wereld waarin we ons bevinden lijkt haast niet interessant genoeg meer. Doordat we ieder moment opvullen met iets, lijkt alles nog sneller te gaan. Er is geen ruimte om onze indrukken en gedachten een plekje te geven. Het is een vicieuze cirkel waar geen ontsnappen aan lijkt te zijn.

Tijdens mijn master ben ik me hier heel bewust van geworden, hoe we opgeslokt worden door de maatschappij en onszelf. Alle momenten van rust, leegte en negatieve ruimte ben ik bewust gaan herkennen en beseffen welke kracht hierin schuilt. Iets dat altijd aanwezig is maar waar we nooit bewust aandacht aan schenken. Het is in feite een luxe om te kunnen stilstaan en je volledig in de realiteit te bevinden. Een wereld waarin je je plaats in het heden voelt, want dat is tenslotte wat echt telt. In deze bewustwording heeft analoge fotografie de bovenhand genomen. Een medium dat tijd en geduld vraagt, dat je dwingt om alert te zijn en om je heen te kijken in het nu. Het is een bewuste manier om naar de wereld te kijken en beelden te capteren. Het symboliseert het nemen van je tijd, iets wat iedereen zich opnieuw zou moeten beseffen en toepassen in het dagelijkse leven.