Wat is een kinderdroom van eetcombinaties? Wat eet je als niemand kijkt? Met vervreemding en herinneringen wil ik terug naar het nonchalante gevoel als kind. Het gevoel dat je je nog zo goed kunt herinneren, van de verjaardagstafel de ochtend na het feestje.

Ik wil terug naar het moment waarop we een ander gevoel hadden bij eten. Daarom heb ik me laten inspireren door kinderlijke herinneringen en fantasieën. Op een speelse manier creëer ik een ervaring die het gevoel van een herinnering oproept, zoals wanneer je als kind de ochtend na een feestje wakker werd en de restjes van de avond ervoor zag.

Met woordspelingen en subtiele verwijzingen verwerk ik deze gevoelens in mijn schilderijen en keramiek. Titels zoals “Verloren Wentelteefje,” “Moddertaart,” en “Etentje met Jezelf”. Bij “etentje met jezelf”bevat de titel het getal elf, omdat ik altijd werk met terugkerende getallen. In dit werk heb ik daarom elf kandelaars, borden en gerechten verwerkt. Getallen spelen een belangrijke rol daarom heb ik bij de andere werken achtentwintig stukjes wentelteefje op het bord en zeven chipjes verwerkt. De installatie is een combinatie van kinder- en volwassen objecten, omdat herinneringen vaak door onszelf worden gecreerd en daardoor niet meer te onderscheiden zijn van de werkelijkheid. Is het een echte herinnering of een creatie van ons verlangen?

Door het gebruik van schilderijen en een keramische installatie wil ik een geforceerde herinnering oproepen. Het gaat om een gevoel van herkenning en speelsheid. Wat is jouw gekste eetcombinatie die je koppelt aan een herinnering? Het is een speels werk waarmee ik vervreemding wil overbruggen. Durf je te eten als er mensen bij zijn? Daarom heb ik het afgelopen jaar broodjes chips uitgedeeld en een etentje met lasagne en appelmoes georganiseerd, om de spanning rondom eetgewoontes weg te nemen.