There is this thing we call the unknown. It goes beyond existence Endless & complete living an eternity. And in a brief moment, it might form a body Passing through life Only to explore and wander To once again become An imperishable vibration.
Kroniek 0: Er is geen tijd behalve nu. Geschiedenis en toekomst komen te samen in een moment. En creëren een verhaal. Een verhaal uit feiten en legenden, een mythe.
Dit gaat niet over realiteit of actualiteit. Het gaat over de ruimte tussen het reële en het irreële.
Kronieken gaan over geordende geschiedenis. De nul (0) duid echter geen jaartal aan. Het duit op de tussenruimte waar alles en niets mogelijk is en in elkaar versmelt als een collisie, een clash. “Colliding spheres”. Dat woord, tussenruimte, is zeer belangrijk om het geheel te vatten. Simpel gezegd kun je het bekijken als delen door nul. Wie deelt door nul krijgt een error. Die error is het veld waarover ik spreek. Het is de plek die bestaat (of niet bestaat) uit contradicties. Waar tijd samen wordt gevoegd, waar het onmogelijke mogelijk is, waar bestaan of niet bestaan niet in vraag worden gesteld omdat het enkel gaat over het zijn. Aldus gaat het over een paradox.
De eerste vijf maanden lag de focus voornamelijk op het narratieve. Ik liet me inspireren door alles wat niet westers was: Filosofieën, leefgewoontes, verhalen en objecten. Voornamelijk uit Oost-Aziatische culturen en af en toe ook wat anders. Al de info die ik verzamelde blende ik met mijn eigen artistieke fantasieën en ideeën. De individuele werken en verhalen kun je terug vinden op de website: https://www.yasmine-akondo.be/works/2022
Het tweede deel van het jaar besloot ik nog een aspect te betrekken in mijn werk: dat van actie. Ik wilde dat mijn werk niet zomaar een sculptuur met een verhaal werd maar effectief een functie kreeg. En dus, kan het geactiveerd worden. Ik ontwierp stap per stap een triptiek. (Met de performancekleren er bij wordt het een tetralogie). Elk sculptuur heeft zijn eigen naam, functie en achtergrond. Ze zijn niet noodzakelijk op elkaar afgestemd maar kunnen met en naast elkaar bestaan. Het thema dat ik gebruikte om het verhaal te creëren was Reiniging. Op rituele wijze keert het personage zich terug in zichzelf en laat de wereld rondom zich los om zichzelf te kunnen ontdoen van het onnodige. Dit project bouwt verder op mijn bachelor afstudeer project: Eden. Het idee is gebaseerd op de zen-ideologie van de boeddhisten. Centraal staat het laten gaan. 1 De container: Dat wat men altijd bij zich draagt. Dicht op het lichaam. Wat dit is, is voor iedereen anders. Het is vaak iets persoonlijk. Het hoeft geen object te zijn maar het kan. Vaak kan men er moeilijk afstand van doen. 2 Bodo Toto: Moving on. Los laten. Dat wat je kwijt wilt maar toch bij je blijft houden eindelijk een plaats geven en doorgaan. Het in handen durven geven van iets anders. 3 Geluid: Vibratie doorheen ruimte en lichaam. Zuivering van beiden. Activering van het water in het lichaam doormiddel van de stembanden. Een vorm van meditatie in combinatie met zen. Afsluiten van het loslaten en er de tijd voor nemen. Heel het ritueel wordt uitgevoerd in een “veilige” ruimte, ingericht als iets sacraals.