Lies Jacobs (1964°) richt haar blik op dingen, verhalen, herinneringen, en mensen die vaak onopgemerkt blijven. In ‘Tu Dois Faire Des Choses‘ bevraagt ze waarom we als maatschappij vervreemd geraakt zijn van het zorgdragen. In haar recentste werk stelt ze daar vragen bij: Wie moet dingen doen? Waarom, en wie zegt dat je dingen zou moeten doen? Van wie zijn de dingen? Wie moet ze oprapen en verzorgen? Wie zorgt voor wie? Door het verzorgen en esthetiseren van gevonden objecten experimenteert ze intuïtief met materialen. Bepaalde objecten worden zorgvuldig in- en uitgepakt. Elk object is uniek. Door haar radicaal perspectief van zorg dragen geeft ze aandacht aan het eigene van elk ding en zoekt er een plaats voor in het geheel. In ruimtes die vaak vergeten worden, maakt ze draagplaatsen. Waar ze met de objecten nieuwe constellaties maakt. Het is een ode aan het zorgdragen waardoor de dingen er weer toe doen. Haar workshops zijn ontmoetingen, en de voorwerpen worden vensters in onze ziel.